Colombia: deel 1

Colombia: Cartagena, Santa Marta, El Rio, San Andrés, Cartagena

De rit naar Cartagena viel eigenlijk best wel tegen. Voor €50 hadden we een iets luxere boot en bus verwacht en minder gedoe. Maar helaas. De pier in Capurgana stond vol met mensen in de brandende zon en er zat totaal geen systeem in het op en af laten gaan van mensen van de boten en hen de bijbehorende bagage te geven. Na 1,5 uur varen waren we in Turbo. Daar hadden we een halfuurtje voordat de bus vertrok naar Cartagena. Hij ging zoals beloofd rechtstreeks maar stopte ontzettend vaak om nog extra mensen op te pikken. Onderweg viel meteen op dat dit land een stuk armer is. Je ziet veel bedelaars, zwervers, sloppenwijken en onderweg ligt over afval waar kinderen tussen spelen. Een derde van de Colombianen leeft onder de armoedegrens. Ook de mensen zien er heel anders uit. Echt donker en met kroeshaar. Toen we er eindelijk waren bleek het ook nog 45 minuten met de taxi van de busterminal naar het centrum van de stad te zijn. Ik deelde een taxi met Bart en Kim (een van de Nederlandse stellen) en een Vlaams meisje. Eenmaal aangekomen in m’n hostel heb ik ingecheckt, een perro caliente (hotdog) gehaald bij een straatstalletje, gedoucht (warme douche is helaas klaar) en eindelijk Bas even kunnen bellen na 4 dagen radiostilte. De volgende ochtend ben ik met een fijne minivan naar Santa Marta gebracht in 4 uurtjes. Ik werd voor de deur van ons hostel afgezet waar Leonie al op me lag te wachten in een hangmat. We hebben lekker gechilld en bijgepraat in het hostel en eind van de middag door de stad gewandeld en een biertje gedronken. Leo legde me uit dat vrouwen die koffie aanbieden zichzelf aanbieden en mannen die snoep verkopen drugs verkopen. Altijd handig als iemand hier al achter is gekomen. ‘s Avonds kwam een Nederlands stel aan die Leo al kende van eerdere plekken. We hebben met z’n vieren pizza gegeten in het hostel, wat drankjes gedaan en de volgende ochtend na het ontbijt een taxi gedeeld naar El Rio (de rivier). Het hostel heet eveneens El Rio en ligt nogal afgelegen in de jungle aan, je raadt het al, een rivier. We werden verwelkomt door lieve receptionistes en een lading muggen. Dit hostel werkt ook met een family style lunch en diner omdat het zo afgelegen ligt. We hebben een potje gepingpongd en daarna heb ik mezelf in een hangmat geparkeerd met het extra dikke jubileum nummer van de LINDA, heerlijk! In de middag hebben we een massage genomen. De massage was heerlijk en Leo blijkbaar ook want die was 30 muggenbulten rijker. Twee Nederlandse jongens die toevallig Kim weer kenden van de studie sloten bij ons aan en we hebben lekker gegeten met z’n allen. Leo had niet helemaal goed gelezen toen ze het hostel boekte want wij sliepen in hangmatten in plaats van bedden (jeeej, weer!). Het gaf wel een knus camping gevoel in de hangmatten onder de klamboes onder een hut van stro die om een boom heen is gebouwd. Het regende en onweerde dus zijn we maar vroeg gaan slapen.

De volgende ochtend hebben we met z’n vieren ontbeten en onszelf vermaakt met fotoshoots en een potje jeu de boules tot we om 11.30 konden gaan tuben. Eerst volgde een minder leuke wandeltocht met je blote voeten over de stenen in het water (waarom heb ik geen waterschoentjes?!!!). Daarna gingen we in een rubber opblaasband de rivier af met af en toe een pauze voor een slokje. Er was namelijk een koelbox mee met koude biertjes :)
Na het tuben hebben we met z’n allen geluncht en konden we na een ijskoude douche ons mentaal voorbereiden op een wedstrijdje beerpong. We lagen er helaas snel uit dus toen zijn we maar gaan poolen. Vlak voor het avondeten voelde Leo zich niet goed. Ze was super misselijk, had diarree en koorts. We hoopten dat het niets te maken zou hebben met de 50 muggenbulten die ze inmiddels had verzameld. Ik heb haar naar bed (hangmat) gebracht en ben bij haar gebleven met wat afleveringen Chefs Table op Netflix. Vrijdagochtend zijn we terug gegaan naar Cartagena met eenzelfde minivan. Voordat we vertrokken kon ik even met Bas spreken op Leo’s telefoon met simkaart. Het hostel had namelijk geen WiFi dus ik was weer twee dagen van de radar. En toen hoorde ik het goede nieuws....

BAS KOMT 3 WEKEN LANGS
BAS KOMT 3 WEKEN LANGS
BAS KOMT 3 WEKEN LANGS

Ik ben zo super blij dat hij zolang vrij heeft kunnen krijgen van z’n werk terwijl hij er pas een week werkt. We gaan samen het noorden van Chili doen en we vliegen samen terug vanaf Lima, Peru. Wiehoeeee!!

Eenmaal aangekomen in Cartagena hebben we ons even opgefrist en onze kleine tas ingepakt voor San Andrés. Het is een eiland van Colombia wat dicht bij de oostkust van Nicaragua ligt. Ruimbagage was duur om bij te boeken dus we nemen voor die drie dagen alleen onze kleine tas mee. ‘s Avonds hebben we heerlijke ceviche gegeten in een bekend restaurant onder het genot van een wit wijntje.
De volgende ochtend zijn we om 7u naar het vliegveld gegaan en om 10.30 landden we op San Andrés. Het was bewolkt maar warm dus we wilden snel naar het strand. Helaas werkte het weer niet echt mee. Toen we lekker zaten te lunchen in een lokaal tentje ging het regenen en dat is de hele dag niet meer opgehouden. We zijn nog even naar het strand gelopen en hebben onszelf toen maar getrakteerd op een pedicure. ‘s Avonds hebben we zelf een pastaatje gekookt en drankjes gedaan in het hostel. Daarna hebben we het nachtleven van het eiland uitgetest. We gingen naar een grote club waar we de enige buitenlanders waren. Salsa dansen werd hier zeer serieus genomen. Het is de bedoeling dat je plaats neemt aan een tafel rondom de dansvloer en wacht tot je ten dans wordt gevraagd. Wij dachten dat we wel redelijk konden dansen maar we waren echt de losers van de club vergeleken met de locals, wel een hele leuke ervaring! Overgewicht is trouwens een groot probleem in Colombia maar dat weerhoudt vrouwen er absoluut niet van hun dikke culo in een legging te hijsen en een croptop aan te trekken. Geweldig.

Zondagochtend ging de wekker erg vroeg want we hadden een golfkar gehuurd om mee over het eiland te scheuren. We kregen een compleet afgeragde kar, een bondige uitleg hoe het werkte en toen was het adíos chickas. We zijn het hele eiland rondgereden en hebben een stop gemaakt bij een rustig stukje strand om een paar uur te zonnen, zwemmen en lekkere ceviche te eten. Het was super lekker om de hele dag zelf in handen te hebben in plaats van dat je mee gaat op een tour. Het weer was ook top! Eind van de middag hebben we boodschappen gedaan met ons scheurmonster/invalidekar en hebben we nog een uurtje een powernap gedaan op het strand bij het centrum. We hebben als avondeten een lekkere pastasalade met tonijn gemaakt en zijn vroeg gaan slapen. Ik merk dat ik af en toe wel de luxe van een eigen kamer mis. Dat je gewoon de ruimte hebt om je om te kleden, niet continu al je spullen in een kluis hoeft te doen en niet wakker wordt van anderen in de dorm die vroeg opstaan of laat thuiskomen. Onze laatste dag op San Andrés gingen we mee met een tour. Dat viel tegen. Het was mega toeristisch, het weer zat niet mee en alles kostte extra geld. Het hostel had ons totaal niet goed geïnformeerd dus toen we aankwamen was het nogal een teleurstelling. We hebben de namiddag en avond in het hostel gechilld en een lokale maaltijd gegeten bij een restaurantje in de straat. We vonden het niet erg dat we de dag erna weer weg gingen. Rond lunchtijd waren we weer bij het hostel in Cartagena. Het was mega warm en zonnig dus we hebben onszelf op een bedje bij het kleine zwembad geparkeerd tot het heetst van de dag voorbij was. Cartagena is een super bruisende kleurrijke koloniale stad. Eind van de middag zijn we het centrum in gegaan en hebben we lekkere pizza gegeten op een leuk plein. We hadden nog behoorlijk wat stukken over die we hebben verdeeld over de drie bedelaars die langs kwamen en vroegen of ze het mochten opeten. Dit gebeurde in San Andrés ook al. Het geeft in ieder geval een goed gevoel om het weg te geven in plaats van dat het weg wordt gegooid.