Slovenië
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
19 Augustus 2019 | Slovenië, Ljubljana
Ljubljana, Bled, Bovec, Brda, Skocjan, Ljubljana
We waren op een heuse Van de Voort-tijd aanwezig op Schiphol. 17u aanwezig en onze vlucht ging om 20u. We hadden het nieuws gezien over de bizarre rijen in het hoogseizoen op Schiphol maar niets was minder waar... We konden de bagage pas om 18u inleveren dus zijn eerst even een biertje met bitterballen gaan doen om de vakantie in te luiden. Na het afgeven van de bagage waren we binnen no time door alle controles heen (heerlijk zo’n Europese vlucht!) en hebben we bij La Place avond gegeten. De vlucht ging keurig op tijd. Ik heb me weer kostelijk vermaakt met het kijken naar Bas die zich aan de stoel vast klampte als het vliegtuig een klein beetje bewoog. 1,5 uur later stapten we uit in Ljubljana. Omdat we laat aankwamen, reden er geen bussen meer naar de stad maar nog wel shuttle busjes. We moesten even wachten tot die vol zat maar we werden wel voor de deur van ons hostel afgezet. We sliepen in een heel gaaf hostel wat vroeger een gevangenis was. De kamers werden ook nog steeds cellen genoemd en in de kelder kon je de isolatiecellen zien. Als je de kamer binnen kwam, moest je eerst nog een tralies deur open doen waar een gat in zat om het eten doorheen te geven. Na het inchecken hebben we het lokale bier geproefd in de tuin van het hostel en zijn we lekker gaan tukken.
De eerste echte dag in Ljubljana zijn we na het ontbijt de stad ingegaan. Bij de eerste lokale koffietent zijn we neer geploft voor een lekkere kop koffie. De Italiaanse invloeden zijn top hier! Na onze ‘pauze’ zijn we naar het kasteel van Ljubljana gegaan. We kwamen binnen op een studententicket en hebben even rondgelopen. We vonden het niet heel bijzonder maar leuk om het uitzicht over de stad te hebben gezien. Bas kwam nog een bekende tegen die hier een dagje was met z’n vriendin, toevallig! Het kasteel ligt op een klein bergje waar we met een soort lift kwamen. We besloten naar beneden te lopen en zijn via de markt langs het water op zoek gegaan naar een leuke tent voor lunch. Op advies van Harmen-Tom (de bekende van Bas) kwamen we terecht bij een typisch Sloveens restaurant met heerlijke borrelplanken met kaas en vleeswaren. Terwijl wij droog zaten onder de parasol begon het mega hard te regenen. We waren eigenlijk van plan om om 15u een free walking tour te doen maar dat plan viel letterlijk in het water (ha-ha). Toen het weer enigszins droog was, zijn we teruggelopen naar het hostel en hebben we daar lekker gechilld tot de avond. We hadden een leuk visrestaurant gevonden voor ‘s avonds. Inmiddels was het weer droog dus konden we lekker buiten zitten. Toen we uitgegeten waren, raakten we aan de praat met een stel uit Amsterdam die naast ons zat. Hij was officier bij defensie en had een avondvullende hoeveelheid aan bizarre verhalen. We deelden een flesje wijn en zijn daarna nog in een andere tent GinTonics gaan drinken. Het was een hele geslaagde avond!
Vrijdag hadden we het even zwaar toen we om 11.30 in de bus moesten zitten naar Bled. Het slechte weer was veranderd in zon en 32 graden, heerlijk! Na 1,5 uur waren we in Bled. Een heel klein dorpje aan een prachtig meer met in het meer een klein eilandje met een kerk erop. Het is een toeristische trekpleister maar doordat iedereen zich verspreid rondom het meer is het niet storend. Overal zijn namelijk kleine grasstroken, stukjes grond aan het water of een steiger waar mensen aan het zonnen/vissen/chillen waren. Wij hebben eerst op het dakterras van een luxe hotel de beroemde Bled Cream Cake geproefd. De cake is in dit hotel uitgevonden dus dat moesten we natuurlijk wel even proberen. Daarna zijn we in zo’n 2 uur om het meer heen gewandeld met 2 keer een pauze om wat te eten en met de voetjes in het water af te koelen. Bled is ontzettend duur dus we hebben het terras gelaten voor wat het is en broodjes, fruit en water gekocht bij een supermarktje en dat aan het water opgegeten terwijl we lachten om de Koreanen die in volledige hike outfit met bizar grote lenzen foto’s maakten van elk blaadje. Eind van de middag hebben we de bus terug gepakt naar de hoofdstad. We hebben ons even opgefrist en zijn toen naar een pleintje gegaan in de binnenstad waar een soort foodfestival aan de gang was. Het was druk maar heel gezellig en we hebben heerlijke paella en pasta met truffel gegeten en lokale wijn en GinTonic geprobeerd. We hebben de avond afgesloten met een lekker ijsje en zijn toen gaan slapen.
De derde dag hebben we na het ontbijt de auto opgehaald en zijn we gaan rijden naar Bovec. Dit is een klein dorpje in het noordwesten aan de beroemde Soca rivier. Dit is een prachtige emeraldkleurige rivier. Bas was helemaal blij met onze huurauto, een Volkswagen polo maar dan een wat nieuwere versie dan z’n eigen. Onderweg hebben we geluncht in een klein dorpje. Toen we aankwamen in het hostel konden we ons meteen omkleden want een halfuur later ging onze shuttle naar het raften. We hadden dit per mail al geregeld via het hostel. We maakten eerst een stop om onze wetsuit, zwemvest, schoenen en helm te krijgen en daarna werden we naar de rivier gebracht. Samen met een Frans stel en een Sloveense dame met een vriend uit Hong Kong gingen we in de boot. We hadden een leuke Chileense gids die ons eerst even de basis uitlegde voordat de rivier wilder werd. De Fransman sprak geen woord Engels dus snapte er helemaal niets van. Bas en hij waren vooraan neergezet omdat de gids vermoedde dat daar de meeste armkracht in zou zitten maar ik moest al snel wisselen met de Fransman. Het powerkoppel zat voorop en was samen een geoliede machine. De gids schreeuwde, wij voerden uit en de rest achter ons volgden. Het was een super mooie tocht en tussendoor zijn we gestopt om van de boot (die ze op z’n kop tegen een rots aan hadden gezet) te glijden en van een hoge rots te springen in het ijskoude water. Vlak voor het eind hadden we een botsing met een andere boot en sloegen we om. We zagen de paniek in de ogen van onze gids maar gelukkig was iedereen oke en zaten we snel weer in de boot. We werden weer afgeleverd bij het hostel en hadden berehonger gekregen van al dat peddelen. Gelukkig had ik in het kleine centrum van het dorpje een soort braderie gespot. Het was een gezellige bedoeling met wat eetkraampjes, lokale muziek en souvenir winkeltjes. Aan een biertafel met een plastic beker koude pils en beukvoer was precies waar we zin in hadden. We probeerden een broodje worst en pasta met goulash. Heerlijk! Die nacht sliepen we in een dorm omdat de private rooms al vol waren. Er was helaas geen airco of fan in de kamer en toen ik een man in onze kamer een keer hoorde snurken heb ik meteen m’n oordoppen in gedaan. Bas was eigenwijs en sliep slecht door de warmte en geluiden.
De volgende dag hebben we op het terras van het hostel ontbeten met brood, avocado en tomaat wat we de dag ervoor op de braderie hadden gekocht. Daarna was het tijd om weer in de auto te stappen. We zijn nog even gestopt bij de raftplek om de actiefoto’s te kopen en zijn toen naar Brda gereden. Brda is een dorpje tegen de Italiaanse grens wat vol staat met wijngaarden en olijfbomen. We werden warm onthaald door de gastvrouw. Haar man gaat over de wijnproductie en zij regelt alles voor de gasten in de twee kamers die ze hebben. De kamer en de omgeving was super mooi. We waren eerst een beetje teleurgesteld toen ze vertelde dat een wijnproeverij er niet in zat omdat de broer van haar man in het ziekenhuis lag en hij waarschijnlijk het eind van de week niet ging halen. Gelukkig had ze wel een folder met andere wijnproducenten in de omgeving waar we binnen konden lopen voor een proeverij. Toen ze ons het pand liet zien stond ze erop dat we een wijntje dronken met haar als welkomstdrankje. Ze begon te vertellen over hun familieverhaal en de wijn die ze produceren. Ze hebben 10 hectare met wijngaarden en runnen de business met z’n vijven. Ze produceren zo’n 20.000 flessen per jaar onder de naam Sibav. De gastvrouw ging zo op in haar verhaal dat ze maar nieuwe flessen wijn erbij bleef halen en we uiteindelijk toch een (gratis privé) proeverij hadden. Na de proeverij zijn we naar een dorpje in de buurt gereden en hebben we heerlijk geluncht. Eind van de middag hebben we nog een andere wijnproducent bezocht. Deze was wat commerciëler en groter maar het was leuk om het contrast te zien. We kregen onze proeverij samen met een stel uit Frankrijk waarmee we gezellig konden kletsen. Na de proeverij hebben we ons even opgefrist en zijn we gaan eten bij een lokaal visrestaurant vlakbij de B&B. De mosselen waren zalig!
Om 9.30 zaten we aan het ontbijt wat de gastvrouw voor ons verzorgde. Daarna hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar een klein winkeltje gereden waar een vrouw olijfolie proeverijen deed. We waren de enige in het kleine winkeltje en de ietwat verstrooide vrouw nam de tijd. Wij dachten dat we een paar stokbroodje in een schaaltje olie zouden dippen, ‘mmmmh lekker’ zouden zeggen en een fles zouden kopen maar dat hadden we mis. De vrouw was een echte professional die in meerdere landen in testpanels had gezeten en leerden ons over de verschillende soorten olie, hoe je goede en slechte olie kan herkennen en hoe je het moet bewaren. Daarna kwam het water, de appel en de bekertjes olie op tafel. Wij vonden appel een bijzondere snack voor bij de olie maar later bleek dat dat was om de smaak te neutraliseren. Wat oprecht goed werkte! De vrouw leerde ons hoe we de olie op reuk konden beoordelen en daarna hoe we moesten proeven. We proefden 3 olies en konden daarna met brood onze favoriet nog een keertje nemen. Als toetje kregen we zelfgemaakte chocoladetaart met sinaasappelolie, ook erg lekker. We kochten een flesje olie en lieten, helaas, de wijnstreek achter ons. We zijn doorgereden naar de Skocjan grotten wat meer richting de hoofdstad ligt. Het was die dag 37 graden dus in de rij staan en de wandeling naar de ingang van de grotten was geen pretje. Eenmaal in de grot was het heerlijk koel, bijna koud zelfs. De massa toeristen werd bij de ingang van de grotten verdeeld in groepen die elk een gids meekreeg en op intervallen naar binnen gingen. Ik vond het nog steeds een grote groep maar gelukkig liepen wij achter de gids voorop zodat we hem goed konden verstaan en wat vragen konden stellen tussendoor. In zo’n 1,5 uur liepen we door de grot heen. Het was bizar om te horen hoe oud sommige stalagmieten waren. We zagen vleermuizen en de gids vertelde hoe een keer per zoveel tijd de grot overstroomt binnen een dag. Het diepste punt dat we zijn geweest was 170 meter dus de trappen omhoog waren er ook behoorlijk wat. Het was een flinke klap toen we weer buiten stonden. We zijn snel naar de auto gegaan en met de airco op maximaal terug naar Ljubljana gereden. We hebben de auto volgetankt en met onze spullen op de parkeerplaats gezet zodat we er niet mee hoefden te zeulen. We zijn naar de brouwerij gegaan van het lokale bier hier wat toevallig ook van Heineken is kwamen we achter. De rondleiding door de brouwerij boeide ons niet want ik was hangry en Bas had zin in bier. We hebben lekker geborreld met zo’n grote plank dat we niet meer hoefden te avondeten. Daarna hebben we in het centrum nog een ijsje gehaald en toen was het tijd om de sleutel en de autopapieren in te leveren en de Flixbus te pakken naar Zagreb. Ondanks dat we maar 5 dagen in Slovenië waren, hebben we super veel gezien en gedaan. Het was echt ver boven verwachting! Nu zijn we wel toe aan iets meer chillen en kunnen we niet wachten om naar de kust te gaan!
We waren op een heuse Van de Voort-tijd aanwezig op Schiphol. 17u aanwezig en onze vlucht ging om 20u. We hadden het nieuws gezien over de bizarre rijen in het hoogseizoen op Schiphol maar niets was minder waar... We konden de bagage pas om 18u inleveren dus zijn eerst even een biertje met bitterballen gaan doen om de vakantie in te luiden. Na het afgeven van de bagage waren we binnen no time door alle controles heen (heerlijk zo’n Europese vlucht!) en hebben we bij La Place avond gegeten. De vlucht ging keurig op tijd. Ik heb me weer kostelijk vermaakt met het kijken naar Bas die zich aan de stoel vast klampte als het vliegtuig een klein beetje bewoog. 1,5 uur later stapten we uit in Ljubljana. Omdat we laat aankwamen, reden er geen bussen meer naar de stad maar nog wel shuttle busjes. We moesten even wachten tot die vol zat maar we werden wel voor de deur van ons hostel afgezet. We sliepen in een heel gaaf hostel wat vroeger een gevangenis was. De kamers werden ook nog steeds cellen genoemd en in de kelder kon je de isolatiecellen zien. Als je de kamer binnen kwam, moest je eerst nog een tralies deur open doen waar een gat in zat om het eten doorheen te geven. Na het inchecken hebben we het lokale bier geproefd in de tuin van het hostel en zijn we lekker gaan tukken.
De eerste echte dag in Ljubljana zijn we na het ontbijt de stad ingegaan. Bij de eerste lokale koffietent zijn we neer geploft voor een lekkere kop koffie. De Italiaanse invloeden zijn top hier! Na onze ‘pauze’ zijn we naar het kasteel van Ljubljana gegaan. We kwamen binnen op een studententicket en hebben even rondgelopen. We vonden het niet heel bijzonder maar leuk om het uitzicht over de stad te hebben gezien. Bas kwam nog een bekende tegen die hier een dagje was met z’n vriendin, toevallig! Het kasteel ligt op een klein bergje waar we met een soort lift kwamen. We besloten naar beneden te lopen en zijn via de markt langs het water op zoek gegaan naar een leuke tent voor lunch. Op advies van Harmen-Tom (de bekende van Bas) kwamen we terecht bij een typisch Sloveens restaurant met heerlijke borrelplanken met kaas en vleeswaren. Terwijl wij droog zaten onder de parasol begon het mega hard te regenen. We waren eigenlijk van plan om om 15u een free walking tour te doen maar dat plan viel letterlijk in het water (ha-ha). Toen het weer enigszins droog was, zijn we teruggelopen naar het hostel en hebben we daar lekker gechilld tot de avond. We hadden een leuk visrestaurant gevonden voor ‘s avonds. Inmiddels was het weer droog dus konden we lekker buiten zitten. Toen we uitgegeten waren, raakten we aan de praat met een stel uit Amsterdam die naast ons zat. Hij was officier bij defensie en had een avondvullende hoeveelheid aan bizarre verhalen. We deelden een flesje wijn en zijn daarna nog in een andere tent GinTonics gaan drinken. Het was een hele geslaagde avond!
Vrijdag hadden we het even zwaar toen we om 11.30 in de bus moesten zitten naar Bled. Het slechte weer was veranderd in zon en 32 graden, heerlijk! Na 1,5 uur waren we in Bled. Een heel klein dorpje aan een prachtig meer met in het meer een klein eilandje met een kerk erop. Het is een toeristische trekpleister maar doordat iedereen zich verspreid rondom het meer is het niet storend. Overal zijn namelijk kleine grasstroken, stukjes grond aan het water of een steiger waar mensen aan het zonnen/vissen/chillen waren. Wij hebben eerst op het dakterras van een luxe hotel de beroemde Bled Cream Cake geproefd. De cake is in dit hotel uitgevonden dus dat moesten we natuurlijk wel even proberen. Daarna zijn we in zo’n 2 uur om het meer heen gewandeld met 2 keer een pauze om wat te eten en met de voetjes in het water af te koelen. Bled is ontzettend duur dus we hebben het terras gelaten voor wat het is en broodjes, fruit en water gekocht bij een supermarktje en dat aan het water opgegeten terwijl we lachten om de Koreanen die in volledige hike outfit met bizar grote lenzen foto’s maakten van elk blaadje. Eind van de middag hebben we de bus terug gepakt naar de hoofdstad. We hebben ons even opgefrist en zijn toen naar een pleintje gegaan in de binnenstad waar een soort foodfestival aan de gang was. Het was druk maar heel gezellig en we hebben heerlijke paella en pasta met truffel gegeten en lokale wijn en GinTonic geprobeerd. We hebben de avond afgesloten met een lekker ijsje en zijn toen gaan slapen.
De derde dag hebben we na het ontbijt de auto opgehaald en zijn we gaan rijden naar Bovec. Dit is een klein dorpje in het noordwesten aan de beroemde Soca rivier. Dit is een prachtige emeraldkleurige rivier. Bas was helemaal blij met onze huurauto, een Volkswagen polo maar dan een wat nieuwere versie dan z’n eigen. Onderweg hebben we geluncht in een klein dorpje. Toen we aankwamen in het hostel konden we ons meteen omkleden want een halfuur later ging onze shuttle naar het raften. We hadden dit per mail al geregeld via het hostel. We maakten eerst een stop om onze wetsuit, zwemvest, schoenen en helm te krijgen en daarna werden we naar de rivier gebracht. Samen met een Frans stel en een Sloveense dame met een vriend uit Hong Kong gingen we in de boot. We hadden een leuke Chileense gids die ons eerst even de basis uitlegde voordat de rivier wilder werd. De Fransman sprak geen woord Engels dus snapte er helemaal niets van. Bas en hij waren vooraan neergezet omdat de gids vermoedde dat daar de meeste armkracht in zou zitten maar ik moest al snel wisselen met de Fransman. Het powerkoppel zat voorop en was samen een geoliede machine. De gids schreeuwde, wij voerden uit en de rest achter ons volgden. Het was een super mooie tocht en tussendoor zijn we gestopt om van de boot (die ze op z’n kop tegen een rots aan hadden gezet) te glijden en van een hoge rots te springen in het ijskoude water. Vlak voor het eind hadden we een botsing met een andere boot en sloegen we om. We zagen de paniek in de ogen van onze gids maar gelukkig was iedereen oke en zaten we snel weer in de boot. We werden weer afgeleverd bij het hostel en hadden berehonger gekregen van al dat peddelen. Gelukkig had ik in het kleine centrum van het dorpje een soort braderie gespot. Het was een gezellige bedoeling met wat eetkraampjes, lokale muziek en souvenir winkeltjes. Aan een biertafel met een plastic beker koude pils en beukvoer was precies waar we zin in hadden. We probeerden een broodje worst en pasta met goulash. Heerlijk! Die nacht sliepen we in een dorm omdat de private rooms al vol waren. Er was helaas geen airco of fan in de kamer en toen ik een man in onze kamer een keer hoorde snurken heb ik meteen m’n oordoppen in gedaan. Bas was eigenwijs en sliep slecht door de warmte en geluiden.
De volgende dag hebben we op het terras van het hostel ontbeten met brood, avocado en tomaat wat we de dag ervoor op de braderie hadden gekocht. Daarna was het tijd om weer in de auto te stappen. We zijn nog even gestopt bij de raftplek om de actiefoto’s te kopen en zijn toen naar Brda gereden. Brda is een dorpje tegen de Italiaanse grens wat vol staat met wijngaarden en olijfbomen. We werden warm onthaald door de gastvrouw. Haar man gaat over de wijnproductie en zij regelt alles voor de gasten in de twee kamers die ze hebben. De kamer en de omgeving was super mooi. We waren eerst een beetje teleurgesteld toen ze vertelde dat een wijnproeverij er niet in zat omdat de broer van haar man in het ziekenhuis lag en hij waarschijnlijk het eind van de week niet ging halen. Gelukkig had ze wel een folder met andere wijnproducenten in de omgeving waar we binnen konden lopen voor een proeverij. Toen ze ons het pand liet zien stond ze erop dat we een wijntje dronken met haar als welkomstdrankje. Ze begon te vertellen over hun familieverhaal en de wijn die ze produceren. Ze hebben 10 hectare met wijngaarden en runnen de business met z’n vijven. Ze produceren zo’n 20.000 flessen per jaar onder de naam Sibav. De gastvrouw ging zo op in haar verhaal dat ze maar nieuwe flessen wijn erbij bleef halen en we uiteindelijk toch een (gratis privé) proeverij hadden. Na de proeverij zijn we naar een dorpje in de buurt gereden en hebben we heerlijk geluncht. Eind van de middag hebben we nog een andere wijnproducent bezocht. Deze was wat commerciëler en groter maar het was leuk om het contrast te zien. We kregen onze proeverij samen met een stel uit Frankrijk waarmee we gezellig konden kletsen. Na de proeverij hebben we ons even opgefrist en zijn we gaan eten bij een lokaal visrestaurant vlakbij de B&B. De mosselen waren zalig!
Om 9.30 zaten we aan het ontbijt wat de gastvrouw voor ons verzorgde. Daarna hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar een klein winkeltje gereden waar een vrouw olijfolie proeverijen deed. We waren de enige in het kleine winkeltje en de ietwat verstrooide vrouw nam de tijd. Wij dachten dat we een paar stokbroodje in een schaaltje olie zouden dippen, ‘mmmmh lekker’ zouden zeggen en een fles zouden kopen maar dat hadden we mis. De vrouw was een echte professional die in meerdere landen in testpanels had gezeten en leerden ons over de verschillende soorten olie, hoe je goede en slechte olie kan herkennen en hoe je het moet bewaren. Daarna kwam het water, de appel en de bekertjes olie op tafel. Wij vonden appel een bijzondere snack voor bij de olie maar later bleek dat dat was om de smaak te neutraliseren. Wat oprecht goed werkte! De vrouw leerde ons hoe we de olie op reuk konden beoordelen en daarna hoe we moesten proeven. We proefden 3 olies en konden daarna met brood onze favoriet nog een keertje nemen. Als toetje kregen we zelfgemaakte chocoladetaart met sinaasappelolie, ook erg lekker. We kochten een flesje olie en lieten, helaas, de wijnstreek achter ons. We zijn doorgereden naar de Skocjan grotten wat meer richting de hoofdstad ligt. Het was die dag 37 graden dus in de rij staan en de wandeling naar de ingang van de grotten was geen pretje. Eenmaal in de grot was het heerlijk koel, bijna koud zelfs. De massa toeristen werd bij de ingang van de grotten verdeeld in groepen die elk een gids meekreeg en op intervallen naar binnen gingen. Ik vond het nog steeds een grote groep maar gelukkig liepen wij achter de gids voorop zodat we hem goed konden verstaan en wat vragen konden stellen tussendoor. In zo’n 1,5 uur liepen we door de grot heen. Het was bizar om te horen hoe oud sommige stalagmieten waren. We zagen vleermuizen en de gids vertelde hoe een keer per zoveel tijd de grot overstroomt binnen een dag. Het diepste punt dat we zijn geweest was 170 meter dus de trappen omhoog waren er ook behoorlijk wat. Het was een flinke klap toen we weer buiten stonden. We zijn snel naar de auto gegaan en met de airco op maximaal terug naar Ljubljana gereden. We hebben de auto volgetankt en met onze spullen op de parkeerplaats gezet zodat we er niet mee hoefden te zeulen. We zijn naar de brouwerij gegaan van het lokale bier hier wat toevallig ook van Heineken is kwamen we achter. De rondleiding door de brouwerij boeide ons niet want ik was hangry en Bas had zin in bier. We hebben lekker geborreld met zo’n grote plank dat we niet meer hoefden te avondeten. Daarna hebben we in het centrum nog een ijsje gehaald en toen was het tijd om de sleutel en de autopapieren in te leveren en de Flixbus te pakken naar Zagreb. Ondanks dat we maar 5 dagen in Slovenië waren, hebben we super veel gezien en gedaan. Het was echt ver boven verwachting! Nu zijn we wel toe aan iets meer chillen en kunnen we niet wachten om naar de kust te gaan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
