Utila en Copán
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
13 September 2017 | Honduras, Utila
De volgende ochtend nam Berto, een divemaster, mij mee voor twee fundives. De anderen op de boot hadden een ander niveau dus ik kreeg een private tour. Heel fijn aangezien het bijna een jaar geleden was dat ik voor het laatst had gedoken. De duiken waren prachtig en ik hield het maarliefst een uur vol met nog 1/3 van m’n tank over. Simone was ondertussen begonnen met haar duikcursus samen met een gekke Japanse chick die niet kon zwemmen en bang was voor water. De tweede dag verliep eigenlijk precies hetzelfde.
De dag erna was ik even klaar met het duiken en ging ik een dagje zonnen op het dek. Ik heb heerlijk ontbeten in een goede koffietent en ’s avonds hadden we een huisfeestje van twee divemasters. De dag erna hebben we samen gezond. ’S avonds hebben we Italiaans gegeten en rode wijn gedronken met Nanigui, een Vlaams meisje die half Hondurees is. Daarna hadden we een afscheidsfeestje van Shaun, de duikinstructeur van Simone bij hem thuis. Het was heel gezellig en daarna zijn we nog met anderen van de duikschool naar een plaatselijke bar gegaan. De volgende ochtend werd ik overgehaald om toch mee te gaan duiken samen met Nanigui en Simone, beide net gecertificeerde duikers! Ik vond de duik niet heel leuk omdat we met een groep van 6 waren. Dit is sowieso vrij groot maar de twee dagen ervoor was het een divemaster en ik dus dat was even schakelen. Ik besloot de tweede duik niet mee te gaan en lekker te gaan liggen op het dek van de boot.
De volgende ochtend moesten we om 6u bij de boot zijn om kaartjes te kopen. Het was het drukste weekend van het jaar geweest en alle mensen wilden terug naar het vaste land. De boottocht was een stuk minder heftig gelukkig dit keer. We werden bij aankomst als sardientjes in een taxi gepropt en moesten toen nog 2 uur wachten op de minivan naar Copán. Gelukkig vond het wachten plaats in een Wendy’s dus genoten we van second breakfast met pannenkoeken en patat. We werden in een krappe minivan gedrukt. De 40 dollar absoluut niet waard maar ja, als je weinig tijd hebt moet je wel…
Na een rit van 8 uur kwamen we aan in Copán. Af en toe had ik het idee dat de chauffeur dacht dat hij in een Mario Kart spel zat in plaats van op een autoweg vol met gaten in Honduras. Een aantal keer ging t op een haar na goed. Toen we aankwamen in Copán werden we blij verrast door onze luxe kamer. Ook het dorpje is heel mooi en schattig. We hebben heerlijk gegeten in een restaurant met Vlaamse eigenaar.
De volgende ochtend zijn we na het ontbijt in dezelfde tent naar de ruïnes van Copán gegaan. Dit is een groot archeologisch park met opgravingen en tempels uit de tijd van de Maya’s. Er waren amper toeristen en de temperatuur was nog redelijk koel. Terwijl we door het park liepen, las Simone wat informatie voor van Wikipedia. Een gids is zó overrated! Eenmaal terug in het hostel konden we nog even een wrap naar binnen schuiven en douchen en toen werden we opgehaald voor onze laatste trip naar Antigua, Guatemala.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley