Zuid-Korea: 5 t/m 27 september
Door: Milou
Blijf op de hoogte en volg Milou
05 Oktober 2017 | Zuid-Korea, Seoel
De eerste dagen na het weekend waren vrij hectisch. Dinsdag tot en met donderdag was de ‘Course Add and Drop Period’. Wat dus betekent dat je alles nog kan veranderen. Ik moest nog een vak erbij hebben om aan de gevraagde aantal punten te voldoen van de VU. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de docente Koreaans een beetje onder druk moet zetten om me toch toe te laten in haar lessen. Blijkbaar is het mogelijk om misbruik te maken van de Koreaanse beleefdheid want het is gelukt! Ik ga deze slechte karma waarschijnlijk nog wel een keer terugkrijgen. Ik volg nu de vakken: International Management, International Business Communication, Intercultural Communication, Human Resource Management en Korean. Elk vak heeft drie lesuren van 50 minuten per week. Helaas is het niet gelukt om een maandag of vrijdag vrij te zijn maar ik ben alsnog zeer tevreden over m’n rooster. Maandag tot en met donderdag begin ik om 9 uur en ben ik na een paar uurtjes weer thuis. Ik vind het wel lekker dat rond die tijd heel Nederland nog in diepe slaap is en ik rustig de dag kan beginnen. De regels wat betreft aanwezigheid zijn best wel streng. Gedurende het hele semester mag je per vak maar 2 a 3 keer absent zijn. Dat geldt dan gelukkig wel voor de dag en niet per lesuur. Deze absenties bewaar ik voor als ik een keer een lang weekend weg wil. Voor de rest is het allemaal vrij Amerikaans. Geen grote collegezalen waar je 1,5 uur passief naar een hoogleraar luistert maar klaslokalen met maximaal 40 mensen. De lessen zijn ook veel schoolser en interactiever. Bij elk vak is 10 a 15% van het eindcijfer je aanwezigheid en 10 a 15% de mate waarin je meedoet. Ik vind het heel goed dat ze dit op deze manier stimuleren.
Donderdag 7 september hadden we ’s avonds een feestje gepland in Itaewon, een multiculturele buurt waar ik de eerste twee dagen in een hostel verbleef. We hebben eerst in een hele leuke tent pizza gegeten en daarna hebben we Desperados gedronken in een rooftopbar met zitzakken en medium uitzicht. De avond eindigde in een luxe club. Ontzettend leuk om mee te maken maar financieel niet haalbaar om wekelijks te doen helaas. Gelukkig werden onze tassen niet gecontroleerd zodat we het flesje soju wat ik nog in m’n tas had stiekem in ons glas konden gieten. We blijven tenslotte Nederlanders he! Zaterdag zijn we met een Fins meisje, Tiia, naar Myeong-dong gegaan. Een hele leuke, levendige buurt met heel veel streetfood, winkels en mensen. We hebben lekker rondgelopen en toen sushi gegeten. Na het eten ging Tiia terug en zijn Car en ik naar de Seoul Tower gegaan. Een toren boven op een berg waar vandaan je prachtig uitzicht hebt over de hele stad. Een klassieke beginnersfout hebben we over het hoofd gezien. Deze attractie op zaterdagavond te doen samen met de rest van alle inwoners van Seoul. De rijen waren lang maar het uitzicht was het 100% waard! Duizenden lichtjes waar geen eind aan kwam. De stad is zó groot dat het bijna als een land op zich voelt.
Dinsdag ben ik na m’n colleges nog een keer de reis naar de Ikea en de groothandel aangegaan. Ik heb nog een keer flink ingeslagen. Boodschappen doen heeft nog nooit als zo’n uitje aangevoeld. Bij de kassa lukte het gelukkig om nog een keer dom toeristje te spelen (ik had geen lidmaatschap). Daarna voor de laatste keer bij de Ikea genoten van de zalmpasta en mezelf getrakteerd op een grote zachte knuffel, genaamd Bebe, om de nachten alleen mee door te komen. Op de weg terug waren de tassen toch een stuk zwaarder dan mijn armpjes aankonden. Gelukkig schoot een schattige Koreaanse jongen me te hulp en reed die zelfs om met de metro om een van m’n tassen te dragen.
Woensdag was een heerlijke dag. Het is hier nog steeds prachtig weer elke dag en het wandelingetje naar college elke ochtend is een cadeautje. De campus is heel mooi en groen en de weg naar de lokalen gaat door een park met lantaarnpalen waar ’s ochtends klassieke muziek uitkomt. Erg lekker wakker worden! Ik had een uurtje college en daarna heb ik met Carmen het dakterras van de bibliotheek ontdekt. De bieb is super mooi en het dakterras met goede (en goedkope!) koffie is nu al m’n favorite spot. We hebben allebei even aan de studie gezeten (O ja, daar kwamen we voor toch huh?).
In het weekend zouden we in een tempel gaan slapen. Carmen heeft hier met d’r ouders al geslapen tijdens hun rondreis en had een vriendenprijsje geregeld. Helaas kregen we de avond voor vertrek een berichtje dat de vriendenprijs toch niet door kon gaan en dat het nu veel meer zou worden. Dit vonden we het niet echt waard dus hebben we snel iets anders gekozen. Het zou dat weekend heerlijk weer worden dus besloten we naar het strand te gaan. Vrijdag zijn we na ons college meteen naar de bushalte gegaan en hebben we de bus naar Gangneung genomen, een dorpje aan de oostkust. Voordat we vertrokken hebben we nog snel even een burger en friet door onze strot geduwd want de rit zou 2,5 uur duren en frituur was niet toegestaan in de bus (fair enough). De busrit was heel comfortabel en precies 2,5 uur na vertrek waren we op onze bestemming gearriveerd. We namen een taxi naar ons guesthouse. De gastvrouw stond ons buiten al op te wachten en we voelden ons meteen helemaal thuis. We sliepen in een kamer die aan de woonkamer grensde en deelden de badkamer met haar. We hebben aan de keukentafel nog even geborreld en gekletst met de gastvrouw en een meisje uit Zuid-Afrika waar we de kamer mee deelden. De rode wijn die we hadden gekocht in de supermarkt was niet te hakken. Volgende keer gaan we voor een iets duurdere in plaats van de ‘huiswijn’.
Zaterdagochtend werd ik wakker onder in een stapelbedje en leek het even alsof ik weer in Midden-Amerika was. Alleen nu lag Carmen boven me en rook ik ontbijt. Het voelde alsof ik thuis bij het paasontbijt aanschoof. Zo’n huiselijke sfeer en het hele aanrecht stond vol met lekkernijen. We ontbeten samen met het meisje uit Zuid-Afrika en de gastvrouw aan de keukentafel en bleven lekker lang hangen met de nodige koffie refills. Het weer was een stuk slechter dan in Seoul maar we besloten toch richting het strand te gaan. Een wandeling van zo’n 5 kwartier door de stad heen leidde ons naar het mooie strand. We hebben eerst super lekker geluncht en daarna een matje gekocht en even op het strand gelegen. Met onze kleren aan weliswaar maar het was heerlijk om half september nog met je voeten in het zand te zitten in een kort broekje. We zijn terug gelopen langs een mooi meer waar veel ouders lekker aan het spelen waren met hun kinderen. In dit plaatsje zal ook de Winterspelen plaatsvinden in februari en dat was al goed te zien. Overal werd er gebouwd en aan de weg gewerkt.
Eenmaal terug in het guesthouse waren we behoorlijk gesloopt van de lange wandeling en hebben we even lekker in bed Expeditie Robinson terug gekeken. ’S avonds hebben we (voor de verandering, not) ge-Korean-bbqt. Het was opvallend dat we hier in dit plaatsje flink de aandacht trekken en in Seoul totaal niet. In Seoul krijg je af en toe even een nieuwsgierige blik in de metro of vraagt een ober waar je vandaan komt. Hier werden we op straat meerdere keren gestopt en bestookt met vragen; ‘Are you twins??’ De tweede dag hebben we weer lekker lang nagetafeld met de andere gasten. Dit keer een Frans/Zwitsers stel en een meisje uit China. Het geluk wat we de dag ervoor hadden met het weer ging die dag helaas niet op. Carmen had online een soort badhuis gevonden bij een hotspring. Badhuizen zijn hier overal in het land en heel populair. Sommige zijn zelfs 24 uur per dag open zodat je na een avond zuipen meteen kan gaan ontgiften voordat je je mand in gaat. Je kan hier overigens ook Korean bbq-en om 4u ’s nachts, echt top.
Na een uurtje in de bus werden we afgezet aan de kant van de snelweg. Op wonderbaarlijke wijze vonden we vrij snel het badhuis. Eerst nog even lunchen in het lokale restaurant eronder en toen was het tijd om uit de kleren te gaan. We wisten niet helemaal wat de bedoeling was dus we trokken onze bikini’s aan en wilden het badhuis ingaan. We werden meteen terug gefloten door een Koreaanse vrouw want de dresscode was toch echt je geboortepak. Ook goed. Het was een hele ervaring. Mannen en vrouwen zijn helemaal gescheiden in een ander deel van het pand. Er was een warm bad, koud bad, sauna en douches met krukjes waar je jezelf uitgebreid kon wassen, scrubben en sausen. Ook stonden er twee massagetafels waar twee halfnaakte Koreaanse vrouwen van rond de 60 hun ding deden. We hebben alles even uitgeprobeerd en ik heb me gewaagd aan een van de massages. Deze vrouw had no mercy en 1,5 uur lang werd m’n dode huid hardhandig verwijderd. Nogmaals, het was een hele ervaring.
Toen we eenmaal aangekleed bij de balie met handen en voeten probeerden te vragen hoe laat de bus terug ging werden we aangesproken door een moeder en dochter die toevallig dezelfde kant opgingen. Ze gaven ons een lift en zetten ons af bij het busstation. Super lief! De bus vertrok 10 minuten later. Gelukkig had ik in de pauze wat eten gescoord want op zondagavond Seoul binnenrijden is rampzalig. Uiteindelijk kwamen we na 4 uur (ipv 2,5) aan in Seoul en namen we de metro terug naar huis. Het was een super leuk weekend!
Afgelopen week was niet heel bijzonder. Er moest maar weer eens wat gebeuren aan de studie en elke avond uiteten in de stad en drankjes doen is ook niet te betalen. Vrijdag was echter een hele leuke dag! De jaarlijkse YonGo games tussen (onze) Yonsei University en Korea University vonden plaats in het Olympische stadium. Elk jaar is dit een hoogtepunt en is de spanning te snijden tussen de twee rivalen. Het was heerlijk weer en gehuld in Yonsei merchandise kon het spektakel en het day-drinking beginnen. We hebben de baseball en basketbal wedstrijd gezien en het was totale escalatie. Het zag er precies uit zoals in de Amerikaanse films en de hele wedstrijd stonden er op een podium dansers het publiek op te zwepen. Ik had direct spijt van dat ik me niet had opgegeven voor het cheerleader team. Uiteindelijk heeft Yonsei alle vijf de wedstrijden gewonnen woehoeee. En dat terwijl ze al drie jaar op rij hadden verloren.
Woensdagavond hadden we een excursie van Intercultural Communication. We gingen in plaats van de les op donderdagmiddag naar een Koreaanse vismarkt in de avond. De vismarkt was al vrij rustig. Overal stonden kraampjes met grote aquaria vol met vissen en schaal -en schelpdieren. Wat wij sashimi (rauwe vis) noemen, noemen ze hier sushi. Wat wij sushi noemen is geen (!) sushi. Op de vismarkt kochten we een aantal schalen sushi en boven in een restaurant was de gelegenheid om het op te eten. Het was een hele ervaring, vooral de levende octopus!
Opvallende dingen:
- Alle Koreanen willen wit zijn, ook mannen. Er zit zelfs een witte filter in hun telefoon zodat ze op selfies een perfect wit, egaal hoofd hebben
- Hiken nemen ze hier heel serieus en gebeurt alleen in volledig hike pak
- Stelletjes zijn hier heel klef
- Altijd als je een wc binnenkomt is iemand z’n tanden aan het poetsen
- Koreanen houden van rijen. Voor de metro, klaslokalen, lift en koffietent.
- Koreanen maken totaal geen ruimte voor je op de trap of op straat als je in tegengestelde richting aankomt lopen
- Koreanen gebruiken een beetje azijn in plaats van conditioner voor hun haar
- Ouders durven zich niet meer op bepaalde plekken te vertonen als hun kind slechte cijfers haalt uit schaamte
- Koreanen zijn gek op ice coffees, letterlijk een beker ijs met een shot espresso
- In heel veel restaurants zit in de tafel een bestekla waar je zelf je stokjes en lepel uit kan pakken
- Je bakje rijst optillen van tafel is onbeleefd. Je stokjes of lepel in een bord/bakje leggen als je klaar bent ook.
- Je dient voor elkaar in te schenken en bij te schenken en vooral niet voor jezelf
- Veel kleine supermarkten in de stad hebben een terras van een paar tafels waar je 'gezellig' je soju kan drinken met je vrienden.
- Koreanen smakken
- Koreanen kijken niet achterom of er nog iemand is, ze smijten de deur gewoon in je gezicht
- In Korea zijn ze gewend om minder persoonlijke ruimte per persoon te hebben. Dit is vooral te merken in de metro waar iedereen lekker op elkaar gaat zitten.
Donderdag 7 september hadden we ’s avonds een feestje gepland in Itaewon, een multiculturele buurt waar ik de eerste twee dagen in een hostel verbleef. We hebben eerst in een hele leuke tent pizza gegeten en daarna hebben we Desperados gedronken in een rooftopbar met zitzakken en medium uitzicht. De avond eindigde in een luxe club. Ontzettend leuk om mee te maken maar financieel niet haalbaar om wekelijks te doen helaas. Gelukkig werden onze tassen niet gecontroleerd zodat we het flesje soju wat ik nog in m’n tas had stiekem in ons glas konden gieten. We blijven tenslotte Nederlanders he! Zaterdag zijn we met een Fins meisje, Tiia, naar Myeong-dong gegaan. Een hele leuke, levendige buurt met heel veel streetfood, winkels en mensen. We hebben lekker rondgelopen en toen sushi gegeten. Na het eten ging Tiia terug en zijn Car en ik naar de Seoul Tower gegaan. Een toren boven op een berg waar vandaan je prachtig uitzicht hebt over de hele stad. Een klassieke beginnersfout hebben we over het hoofd gezien. Deze attractie op zaterdagavond te doen samen met de rest van alle inwoners van Seoul. De rijen waren lang maar het uitzicht was het 100% waard! Duizenden lichtjes waar geen eind aan kwam. De stad is zó groot dat het bijna als een land op zich voelt.
Dinsdag ben ik na m’n colleges nog een keer de reis naar de Ikea en de groothandel aangegaan. Ik heb nog een keer flink ingeslagen. Boodschappen doen heeft nog nooit als zo’n uitje aangevoeld. Bij de kassa lukte het gelukkig om nog een keer dom toeristje te spelen (ik had geen lidmaatschap). Daarna voor de laatste keer bij de Ikea genoten van de zalmpasta en mezelf getrakteerd op een grote zachte knuffel, genaamd Bebe, om de nachten alleen mee door te komen. Op de weg terug waren de tassen toch een stuk zwaarder dan mijn armpjes aankonden. Gelukkig schoot een schattige Koreaanse jongen me te hulp en reed die zelfs om met de metro om een van m’n tassen te dragen.
Woensdag was een heerlijke dag. Het is hier nog steeds prachtig weer elke dag en het wandelingetje naar college elke ochtend is een cadeautje. De campus is heel mooi en groen en de weg naar de lokalen gaat door een park met lantaarnpalen waar ’s ochtends klassieke muziek uitkomt. Erg lekker wakker worden! Ik had een uurtje college en daarna heb ik met Carmen het dakterras van de bibliotheek ontdekt. De bieb is super mooi en het dakterras met goede (en goedkope!) koffie is nu al m’n favorite spot. We hebben allebei even aan de studie gezeten (O ja, daar kwamen we voor toch huh?).
In het weekend zouden we in een tempel gaan slapen. Carmen heeft hier met d’r ouders al geslapen tijdens hun rondreis en had een vriendenprijsje geregeld. Helaas kregen we de avond voor vertrek een berichtje dat de vriendenprijs toch niet door kon gaan en dat het nu veel meer zou worden. Dit vonden we het niet echt waard dus hebben we snel iets anders gekozen. Het zou dat weekend heerlijk weer worden dus besloten we naar het strand te gaan. Vrijdag zijn we na ons college meteen naar de bushalte gegaan en hebben we de bus naar Gangneung genomen, een dorpje aan de oostkust. Voordat we vertrokken hebben we nog snel even een burger en friet door onze strot geduwd want de rit zou 2,5 uur duren en frituur was niet toegestaan in de bus (fair enough). De busrit was heel comfortabel en precies 2,5 uur na vertrek waren we op onze bestemming gearriveerd. We namen een taxi naar ons guesthouse. De gastvrouw stond ons buiten al op te wachten en we voelden ons meteen helemaal thuis. We sliepen in een kamer die aan de woonkamer grensde en deelden de badkamer met haar. We hebben aan de keukentafel nog even geborreld en gekletst met de gastvrouw en een meisje uit Zuid-Afrika waar we de kamer mee deelden. De rode wijn die we hadden gekocht in de supermarkt was niet te hakken. Volgende keer gaan we voor een iets duurdere in plaats van de ‘huiswijn’.
Zaterdagochtend werd ik wakker onder in een stapelbedje en leek het even alsof ik weer in Midden-Amerika was. Alleen nu lag Carmen boven me en rook ik ontbijt. Het voelde alsof ik thuis bij het paasontbijt aanschoof. Zo’n huiselijke sfeer en het hele aanrecht stond vol met lekkernijen. We ontbeten samen met het meisje uit Zuid-Afrika en de gastvrouw aan de keukentafel en bleven lekker lang hangen met de nodige koffie refills. Het weer was een stuk slechter dan in Seoul maar we besloten toch richting het strand te gaan. Een wandeling van zo’n 5 kwartier door de stad heen leidde ons naar het mooie strand. We hebben eerst super lekker geluncht en daarna een matje gekocht en even op het strand gelegen. Met onze kleren aan weliswaar maar het was heerlijk om half september nog met je voeten in het zand te zitten in een kort broekje. We zijn terug gelopen langs een mooi meer waar veel ouders lekker aan het spelen waren met hun kinderen. In dit plaatsje zal ook de Winterspelen plaatsvinden in februari en dat was al goed te zien. Overal werd er gebouwd en aan de weg gewerkt.
Eenmaal terug in het guesthouse waren we behoorlijk gesloopt van de lange wandeling en hebben we even lekker in bed Expeditie Robinson terug gekeken. ’S avonds hebben we (voor de verandering, not) ge-Korean-bbqt. Het was opvallend dat we hier in dit plaatsje flink de aandacht trekken en in Seoul totaal niet. In Seoul krijg je af en toe even een nieuwsgierige blik in de metro of vraagt een ober waar je vandaan komt. Hier werden we op straat meerdere keren gestopt en bestookt met vragen; ‘Are you twins??’ De tweede dag hebben we weer lekker lang nagetafeld met de andere gasten. Dit keer een Frans/Zwitsers stel en een meisje uit China. Het geluk wat we de dag ervoor hadden met het weer ging die dag helaas niet op. Carmen had online een soort badhuis gevonden bij een hotspring. Badhuizen zijn hier overal in het land en heel populair. Sommige zijn zelfs 24 uur per dag open zodat je na een avond zuipen meteen kan gaan ontgiften voordat je je mand in gaat. Je kan hier overigens ook Korean bbq-en om 4u ’s nachts, echt top.
Na een uurtje in de bus werden we afgezet aan de kant van de snelweg. Op wonderbaarlijke wijze vonden we vrij snel het badhuis. Eerst nog even lunchen in het lokale restaurant eronder en toen was het tijd om uit de kleren te gaan. We wisten niet helemaal wat de bedoeling was dus we trokken onze bikini’s aan en wilden het badhuis ingaan. We werden meteen terug gefloten door een Koreaanse vrouw want de dresscode was toch echt je geboortepak. Ook goed. Het was een hele ervaring. Mannen en vrouwen zijn helemaal gescheiden in een ander deel van het pand. Er was een warm bad, koud bad, sauna en douches met krukjes waar je jezelf uitgebreid kon wassen, scrubben en sausen. Ook stonden er twee massagetafels waar twee halfnaakte Koreaanse vrouwen van rond de 60 hun ding deden. We hebben alles even uitgeprobeerd en ik heb me gewaagd aan een van de massages. Deze vrouw had no mercy en 1,5 uur lang werd m’n dode huid hardhandig verwijderd. Nogmaals, het was een hele ervaring.
Toen we eenmaal aangekleed bij de balie met handen en voeten probeerden te vragen hoe laat de bus terug ging werden we aangesproken door een moeder en dochter die toevallig dezelfde kant opgingen. Ze gaven ons een lift en zetten ons af bij het busstation. Super lief! De bus vertrok 10 minuten later. Gelukkig had ik in de pauze wat eten gescoord want op zondagavond Seoul binnenrijden is rampzalig. Uiteindelijk kwamen we na 4 uur (ipv 2,5) aan in Seoul en namen we de metro terug naar huis. Het was een super leuk weekend!
Afgelopen week was niet heel bijzonder. Er moest maar weer eens wat gebeuren aan de studie en elke avond uiteten in de stad en drankjes doen is ook niet te betalen. Vrijdag was echter een hele leuke dag! De jaarlijkse YonGo games tussen (onze) Yonsei University en Korea University vonden plaats in het Olympische stadium. Elk jaar is dit een hoogtepunt en is de spanning te snijden tussen de twee rivalen. Het was heerlijk weer en gehuld in Yonsei merchandise kon het spektakel en het day-drinking beginnen. We hebben de baseball en basketbal wedstrijd gezien en het was totale escalatie. Het zag er precies uit zoals in de Amerikaanse films en de hele wedstrijd stonden er op een podium dansers het publiek op te zwepen. Ik had direct spijt van dat ik me niet had opgegeven voor het cheerleader team. Uiteindelijk heeft Yonsei alle vijf de wedstrijden gewonnen woehoeee. En dat terwijl ze al drie jaar op rij hadden verloren.
Woensdagavond hadden we een excursie van Intercultural Communication. We gingen in plaats van de les op donderdagmiddag naar een Koreaanse vismarkt in de avond. De vismarkt was al vrij rustig. Overal stonden kraampjes met grote aquaria vol met vissen en schaal -en schelpdieren. Wat wij sashimi (rauwe vis) noemen, noemen ze hier sushi. Wat wij sushi noemen is geen (!) sushi. Op de vismarkt kochten we een aantal schalen sushi en boven in een restaurant was de gelegenheid om het op te eten. Het was een hele ervaring, vooral de levende octopus!
Opvallende dingen:
- Alle Koreanen willen wit zijn, ook mannen. Er zit zelfs een witte filter in hun telefoon zodat ze op selfies een perfect wit, egaal hoofd hebben
- Hiken nemen ze hier heel serieus en gebeurt alleen in volledig hike pak
- Stelletjes zijn hier heel klef
- Altijd als je een wc binnenkomt is iemand z’n tanden aan het poetsen
- Koreanen houden van rijen. Voor de metro, klaslokalen, lift en koffietent.
- Koreanen maken totaal geen ruimte voor je op de trap of op straat als je in tegengestelde richting aankomt lopen
- Koreanen gebruiken een beetje azijn in plaats van conditioner voor hun haar
- Ouders durven zich niet meer op bepaalde plekken te vertonen als hun kind slechte cijfers haalt uit schaamte
- Koreanen zijn gek op ice coffees, letterlijk een beker ijs met een shot espresso
- In heel veel restaurants zit in de tafel een bestekla waar je zelf je stokjes en lepel uit kan pakken
- Je bakje rijst optillen van tafel is onbeleefd. Je stokjes of lepel in een bord/bakje leggen als je klaar bent ook.
- Je dient voor elkaar in te schenken en bij te schenken en vooral niet voor jezelf
- Veel kleine supermarkten in de stad hebben een terras van een paar tafels waar je 'gezellig' je soju kan drinken met je vrienden.
- Koreanen smakken
- Koreanen kijken niet achterom of er nog iemand is, ze smijten de deur gewoon in je gezicht
- In Korea zijn ze gewend om minder persoonlijke ruimte per persoon te hebben. Dit is vooral te merken in de metro waar iedereen lekker op elkaar gaat zitten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
